Duygularımız beslenmemizi Nasıl Etkiliyor?

Karnımız hergün acıkıyor çünkü metabolizmamız çalışıyor ve enerjiye ihtiyacımız var. Genelde günde 3 kez yemek yiyoruz. Bazen de 2 öğün ile yetindiğimiz oluyor. Peki duygusal açlık hissettiğimizde neler oluyor?

Sabah 6 da uyanıp 6 30 da evden çıkan bir kişinin hayatını ele alalım. Bu kişi kalkıyor hazırlanıyor ve biraz daha uyuyabilmek için 05 45 yerine biraz daha geç uyanıp kahvaltı yapmadan evden çıkıyor. Iş yerine veya okuluna gidiyor. Önceliğini iş yerine ya da okuluna verince kahvaltı geciktikçe gecikiyor. Bu esnada enerji dengesi bozulduğundan dikkat dağınıklığı , uyku hali , stress gibi durumlarla boğuşuyor . Sonrasında kahvaltı yapıldığında ki, bu genelde poğoça simit tost vb. ürünlerle oluyor. Işte bu ürünler çok miktarda ve hızlıca yeniliyor. Kan şekeri çok hızla yükseliyor ve insülin düşürmekte zorlandığı için kan şekeri yüksekte seyrediyor. Bu durumsa yine kişide halsizlik, dikkat dağınıklığı ve stress olarak yansıyor. Bu kişinin beynine doyma sinyali gitmediğinden kendini sürekli aç hissediyor. Bu durum sinirlilik yaratıyor. Sinirlenince yemek yiyen bir insansa öğle yemeği zamanı geldiğinde inanılmaz miktarda ve çok yanlış gıdalar tüketiyor. Iş yeri ve okulunda stressli bir ortam varsa da sonrası sürekli tıkınmak oluyor. Tekrar eve geldiğinde uyku saati gelene kadar yanlış yiyeceklerle karnını dolduruyor. Hopp ertesi gün yine aynı düzen.

Tüm bunların arasında eşiyle ailesiyle çocuklarıyla iş vereniyle öğretmeniyle çalışma arkadaşıyla sorunlar yaşanıyorsa yenilen şeyler anlık mutluluk için, çok yağlı ve şekerli ürünler oluyor. Kişi yaşadığı olayların etkisinde çok kalorili gıdalar tüketerek anlık mutluluk yakalamaya çalışıyor. Sonra vücut dengesini yitiriyor ve kilo problemi başlıyor. Kan şekeri sürekli yüksekte ,depo sistemi son hız devrede, hayatsal sorunlar giderilmediği için sürekli yemek yenmekte. Ve bir gün biri bu kişiye''Ayy çok kilo almışsın''deyiveriyor. Bu kişi daha çok strese girerek daha çok yanlış saatlerde yanlış yiyecekler yemeye devam ediyor. Bu esnada bir kısır döngüye giriliyor. Sorun çözülmemiş ve çok kilo almış birini buluyoruz karşımızda.

Sonra bir diyetisyene ulaşılıyor. Kendisine özel diyet alıyor. Onca stresin arasında kilo veriliyor. Tacizlere karşı savaş veriliyor. Çevredekilerin nefs'e müdahalesi yüzünden yeni stressler yaşanıyor. Kilo verilmesine veriliyor... Ama bakıyoruz ki biz hastalarımıza nasıl beslenmesi gerektiğini anlatmamıza ve yaşam şekli haline getirmesi gereken beslenme sistemini öğretmemize rağmen danışanımız eski kilosuna geri dönmüş. Çünkü duygusal açlığı ortadan kaldıramıyoruz. Bunu yapması gereken gerek psikolog yardımıyla, gerek çevre yardımıyla sizlersiniz...

Birincisi doğru beslenmeyi öğrenmeniz gerekiyor sizlere bu konuda yardımcı olmaya hazırız . Ikincisi stresinizi yiyeceklerden çıkarmamanız gerekiyor. Yoksa aynı döngü içinde dönmeye devam edersiniz.