Merhaba, ben başarılı bır kızdım. 9. sınıfta matematik, fizik, geo birincisiydim. 10. sınıfa berbat başladım. Matematikten 87 aldım, moralim bozuldu. İngilizceden 56 aldım. Tanrı bazı insanlara hem matematiksel hem de sözel zeka vermiş ya deli oluyorum buna. Gerçekten de akıl dağıtırken adaletli davranmamıs. Yenı sınıfımı sevmiyorum.(Sınıflar karma). Öğretmenlerimi sevmiyorum. Başarı elde edemiyorum doğru düzgün. Tanrı beni sevmiyor sanki. Şanssızlıklarla dolu bir yıla başladım. Nefret ediyorum kendimden. Kendimi sevmiyorum. Özgüvenim yok. Ben 87 aldım matematik birincisiyken, dershaneye gitmeyen diğer çocuk 100 aldı. Gercekten de bazen kendimi gerizekalı gibi hissediyorum. O kadar kitap okuyorum, sınava gerektiği kadar da çalısmıştım. Ama yine de 87 aldım. 100 alamadım. Gerçekten de Tanrı beni sevmiyor. Şanssızım ben. Dikkatsizim. Özgüvensizim. Karamsarım. Moralim bozuk, yerlerde. Konuya böyle direk daldım ama yani kusura bakmayın, ders çalısacağım da zamanım kısıtlı. Bana bazı öğretmenler, sen zeki bir kızsın derler. Ama değilim biliyorum. Gerizekalıyım hatta. Tıp da okuyamam ben. Gerizekalıyım çünkü. Çalışsam, süper olsam bile şanssızım ben, hep önümde bir engel var. Herşeyim ters gidiyor. Lanet olsun. Ateist oldum neredeyse. Ooff haftaya sınav haftam. Stres oldum şimdi. Eğer onlardan da düşük alırsam içkiye başlamayı düşünüyorum. Daha 15 yaşında olmama rağmen içkiye başlamak istiyorum. Çok aptalca ama olan beynim zaten bir işe yaramıyor. Nöronlarım ölse ne yazar ki. Of neyse. Teşekkürler şimdiden.