Türk İnsanının Konuya Duyarlılığı

Koordinasyon çalışmalarına başladığımız 1998 yılından beri yaptığımız çalışmalar bizi büyük bir sürprizle karşılaştırdı. Ülkemizde yapılan beyin ölümü bildirimleri içinden kadavraların yakınlarıyla konuştuğumuzda %48 i organ bağışında bulundular. Yanlış duymadınız; ülkemizde yakınını kaybedip bu soruyla karşılaşan insanlardan neredeyse yarısı yakınlarının organlarını bağışlama cesaretini ve olgunluğunu gösterebildiler. Bu sonuç bizi bugünlere kadar inandığımız bir tabudan da uzaklaştırdı. Biz hep organ bulmanın önündeki engeli vatandaşların bilinçsizliğine bağlardık. Oysa ki her konuda başta giden ABD. de bile organ bağış oranı bu değerin üzerinde değil.

Bu bizim insanımızın sağduyusunu ve yüreğini en açıklıkla ortaya koyan bir değerdir. Ülkemizde asıl yetersizliğin beyin ölümlerinin tespiti konusunda olduğunu artık anlamış bulunmaktayız.

İşin diğer bir ilginç yönü soyoekonomik düzeyi düşük kesimde organ bağış oranlarının çok daha yüksek oranda gerçekleşmiş olması. Hiçbir maddi çıkar olmamasına karşın böyle bir sonucun ortaya çıkması da hayli ilgi çekici. “Acaba insanlar parayla haşır neşir oldukça, daha yüksek eğitim imkanları buldukça, insanlıklarından uzaklaşıyorlar mı?” sorusunu sormadan edemiyor insan.

Öyle inanıyorum ki; güven, ve bilgilenme sorunu halledilebilirse, ülkemiz dünyada organ bağışı konusunda en gelişmiş ülke olacaktır.