Soru:

09.12.2011

Ölüm korkusu

Sürekli ölümü düşünüyorum, tabi ölüm korkusu da çok fazla. Mesela toplu taşıma araçlarına binemiyorum, çok kalabalık yerlerde sürekli endişe içerisinde oluyorum, şehir dışına çıkamıyorum otobüs kaza yaparsa, yolda başıma birşey gelirse endişesi ile. Örneğin hafta sonu sınavım var ve şimdiden ya deprem olursa o an, okul çok eski, ne yaparım diye düşünüyorum, çok saçma ama engel olamıyorum düşüncelerime. Sürekli başıma birşey gelecek, ailemi, sevdiklerimi tekrar göremeyeceğim diye çok korkuyorum. Anneme çok düşkünüm, babama da bir o kadar, annem bazen şehir dışına çıkıyor, giderken de, oradan dönerken de evin içinde huzursuzlanıyorum, ya yolda kaza yaparsa ne yaparım ben diye. Çok fazla takıntılıyım. Kabus gibi çöktü üzerime bu düşünceler. Ölüm korkusu çok fazla ve bununla beraber ibadete daha fazla düşkün oldum, namaza başladım. Örneğin arkadaşım beni rüyasında görmüş, ölüm haberimi almış, bana anlattı, ben bir süre bunun etkisinden kurtulamadım, resmen odaklandım, sürekli korku içerisindeydim, evden dışarı çıkamıyorum, birşey olacak korkusu ile hayatı kendime zindan ediyorum. Annem, teyzelerim, dayım ve kuzenlerimde de panik atak mevcut. Babaannemi kaybettim ve ölümünden çok fazla etkilendim ve vücudumu da çok fazla dinliyorum, bir sivilce dahi çıksa kötü düşünüyorum hemen. Geçen ay göğsümde kitle fark ettim, hemen kesin dedim kanser, ne yapacağım ben dedim, bir titreme, gece uyuyamadım, kalp atışlarım hızlandı, sıcak bastı, korku, endişe de buna karışınca çok kötü durumdaydım. Doktora gittim, basit bi kistmiş ama hala düşünüyorum ya birşey olursa diye ve sonucumu tam 5 doktora gösterdim, çok vesvese yapıyorum. Artık kafayı yemek üzereyim. Yardımcı olun lütfen, ne yapmam gerekiyor?