Merhaba. Yaklaşık iki senedir evliyim ve farklı şehirlerde yaşamamızdan dolayı elşimin ailesiyle çok sık görüşmüyorum. Buna rağmen eşimin ailesinin yanına her gittiğimizde sinirlerim bozuk ve mutsuz bir şekilde geri dönüyorum. Çok rahat bi ailede büyüdüm ve kendi ailem tarafından hiç kısıtlanmadım, istediğim her şeyde desteklendim. Evlendiğimden beri hayatıma ilk kez birşeylere karışan, kararlarıma doğrudan olmasa da müdahle girişimleri olan, benim düşüncelerimi önemsemeyen bi aileyle karşılaştım. Bu durum beni inanlmaz sinirlendirip mutsuz ediyor, asla kabullenemiyorum ve onlarla iletişimde olmak hiç içimden gelmiyor. Ayrıca eşimin babasının bana karşı kaba davranışları var. Nezaketsiz hareketleri beni çileden çıkartıyo (Örneğin; Baba çay içer misin? Bi bardak daha koy!! cevabı) ama dışa hiç yansıtmadım bunları şimdiye kadar. Ailenin kendisinde malesef ülkemizde hala yaygın olan kadın işi erkek işi etiketlemelerı var ve ben bunlara dayanamıyorum. Öyle ki kendi evimizde her işi birlikte yaptığımız halde eşimin ailesinin evinde eşime hizmet etmek zorunda olmam (mecbur kalıyorum) aşırı canımı sıkan bi durum. Kısacası aileye adapte olamıyorum ve onlarla birlikte olmak beni mutsuz ediyor. Kendimden ödün vermeden en az hasarla bu problemimi nasıl çözebilirim bilmiyorum :(((