Önceden eşimin annesini severdim sürekli arardım ama daha sonra karşılaştıkça soğudum zamanla sevgim bitti karşılaştıkça dahada arttı bu lafını bilmeyen nereye gittiğini bilmeyen cahil biri eşim ise hatalarını serekli idare et, cahildir, sinirliydi öyle diyerek geçiştirdi yada hep annesini savundu her hatasında her lafında bende belkide eşim sürekli annesini savundu diyede nefret ettim annesinden çünkü bir kere sen haklısın demedi.En sonkindede bana seni aldığımıza pişmanım gibi laf etti, eşim bunu bile sinirliydi öyle dedi deyip geçiştirdi ama ben bu insandan çok soğudum nefret ettim sesini duymak karşılaşmak dahi istemiyorum. Eşimede kızgınım sürekli onu savunduğu için annem bir şey diyemem falan dedi en basit örneği sigaramı o gelince başka odada gider içerim beni hep çağırırdı gel burda iç birşey olmaz falan 1 yıl boyu her karşılaşmamızda çağırdı, ben çıktıkça birgün içtim sabahı eşime demiş benim yanımda sigara içti buna benzer olaylardan nefret ettim o insandan, sevmiyorum ne yapmalıyım eşime karşı nasıl yol izlemeliyim? Bu konuda sürekli onu savunmasınıda kabul edemiyorum bana bir kere sen haklısın deseydi belki bu kadar büyütmezdim belki bu kadarda nefret etmezdim o insandan annesi bitti artık benim için ama eşime nasıl davranmalıyım?