Merhabalar, ben 4 yıllık evliyim, evlenmeden önce hiç kıskançlık gibi bir huyum, hiçbir şeye karşı yoktu, evlendiğimiz ilk günden beri eşimi aşırı kıskanıyorum. 4 yıldır hemen hemen hergün benim kıskançlığım yüzünden kavga ediyoruz, çok şükür eşimin aldatma gibi hiçbir şeyini yakalamadım ama açık bayanlara tv'de olsun, gazetede olsun, yolda, internette olsun gözünün ucuyla bile bakmasına çok kızıyorum, hemen tepki veriyorum, niye baktın, niye görünce kafanı çevirmedin, ya da kanalı değiştirmedin diyorum, bir yere gidiyor geliyor, baktın mı, gördün mü diye bir sürü soru soruyorum, o da sürekli bana kızıyor, illa ki görüyorum, önüme çıkıyor ya da tv'yi toplulukla izlesin, açık bayanlar çıksın, herkes bakıyor, kimsenin eşi birşey demiyor da sen neden beni yönlendiriyorsun, sen de onlar gibi ol diyo, ben çocuk değilim, yetişkinim diyor ama benim için başka bayana bakması bile bir aldatmak gibi, bu durumu yenemiyorum, etrafımdaki herkese kendini haklı çıkarmak için kavga nedenimizi anlatıyor, kimse bana hak vermiyor, erkektir, bakar, bakmayan yoktur gibi hep eşimi savunuyorlar, kimse benim arkamda değil, kendi annem bile baban da bakıyordu, eline ne geçecek diyor, bazen düşünüyorum, hak verir gibi oluyorum ama herhangi bir durumda yine aynı tepkiyi veriyorum, yine aynı öfkeye kapılıyorum ve yine kavga ediyoruz, artık mutlu olmak, bu durumu yenmek istiyorum, eşimle durumu güzelce paylaşıyorum, paronayak oldum, tedavi olmam lazım, bir psikolağa ya da beraber evlilik terapistine gidelim diyorum, hiçbir şekilde izin vermiyor, kendi ayrı param da yok, internetten de yardım alamıyorum ama böyle gidersem evliliğimin yıkılmasından çok korkuyorum çünkü artık eşim nefes alamadığını, kapının orada olduğunu söylüyor, bana el kaldırıyor, tokat atmaya başladı, artık beni sevmediğini düşünüyorum, ben onu o kadar severken, ben de sürekli güzellikle anlatıyorum, bu konuda hassasım, lütfen sen de biraz anlayışlı ol diyorum, ben buyum, 35 yaşına gelmişim, bana çocukmuşum gibi müdahale etme diyor, ben de, evliyiz benim de isteklerim var diyorum, anlamıyor, ayrılırsak olan sana olur, çocuklu bir adama gidersin, bana hiçbir şey olmaz diyor, bir de kas hastası bebeğimiz vardı, kaybettik, etrafımdaki herkesin bebeği var, onları görünce üzülüyor, ikinci çocuğu da henüz düşünemiyoruz, kalıtsal hastalık, diğerleri de olur diye, tedavilerin cevabını bekliyoruz, bu sefer yine aklımdan geçiriyorum, başkalarına bakar mı diye, oysaki eşim beni sevdiğini hep belli eder, kıskançlığın olmasa çok mutlu olacağız der, başka sorunumuz yok der ama ben elimde olmadan hala kıskançlık yapmaya devam ediyorum, bu işin içinden çıkamıyorum, yardımlarınızı bekliyorum, neler tavsiye edersiniz?