"Eşim sürekli mutsuz, karamsar, hiç arkadaşı olmayan, dertleşip konuşacağı kimse yok, kendi de çaba sarfetmiyor zaten, ona göre herkes yaramaz adam, adam gibi adam yok, herkese bir kulp takar, sanki dünyada kendisinden başka adam gibi adam yok, konuşmaz, eğlenmeyi sevmez, bir şeye takılı kalır, biri bir şey söylese olumsuz, hemen inanır, morali bozulur, susar, konuşmaz, kafaya takar, çocuk gibi. 36 yaşında, erkek ama 5 yaşındaki çocuktan farksız, sıkıntıya fazla gelmez, kendi rahatlığını düşünür, fazla sinirlenmez, kavga etse bile, bir şey olmamış gibi gelir, konuşur, sırnaşır, kavga etmenin de bir rajonu vardır derler ya, onu bile bilmez, yüzsüz açıkçası, bir de iyilikten o anlık anlar, hoşuna gitmediği bir şey olursa iyiliği hemen unutur, siler atar, karşısındaki insan ona adım atarsa o da ona göre muamele eder, o yüzden ne bir arkadaşı, ne bir dostu var, hep yalnız, yalnızlığı kendi de tercih ediyor, hem şunu bunu yapmak istiyorum der, hem de icraat göstermez, dünyası sadece annesini görmek, kıskanç, fesat, şeytan kız kardeşi var onu görmek, dünyada hiç bu kadar çocuklardan nefret etmediğim kadar ettiğim 2 tane canavar, 3 ile 5 yaşlarında, terbiyesiz, ahlaksız, şımarık yeğenleri görmek, tv.de spor, haber, yabancı müzik dışında bir şey seyretmeyen, yeniliğe, bir değişikliğe açık olmayan, sabit, sınırlı şeylerle hep aynı şeyleri yapan, bir yabancı ortama girmekten sıkılan, girince de ayak uydurabilecek miyim, ne yapacağım, ne edeceğim diye endişe duyan, sıkılan, bunalan, kısacası tuhaf bir insan, hayattan zevk almadığı gibi karşısındaki insanın kendisi için, çaba sarf edip mutlu etmek için elinden geldiğini görüp de yine de kıymet bilmeyen, nankörlük yapan, kendini düşünen, başkası onun için üzülmüş üzülmemiş, ben de aman azcık kendime çeki düzen vereyim, bak eşim benim için bunca fedakarlık yapıyor, ben de biraz karşılık vereyim yok, hep karamsar, bıktım, ne yapacağımı şaşırdım. Ne yapabilirim? İş yerinde parmak basarak giriş çıkış saatleri kontrol ediliyor, eşim iş yerinde giriş yaparken bastığı parmak sayısını evde şimdi bir deftere yazmaya başladı, neden yazdın dedim, sonuçta bastın geçtin, iş yerinde akşam gelip neden yazıyorsun deftere dedim bana yazınca içim rahatlıyor, rahatlıyorum dedi artık çok korkuyor. 3 aylık evliyim, en güzel evlilik günlerimi bu sorunlarla yaşamak benim de psikolojimi bozacak, ne evlendiğimi anladım ne de başka bir şey...."
1 Cevap
0 Yorum
Siz bir Doktor musunuz?
