merhaba ben 17 yaşında bir gencim ve devamlı hayatımı sorguluyorum,, hiç bi zaman hayatımdan zevk almıyorum,zevk alsamda bir süre sonra hatta kısa bir süre sonra bunun bitecegi beni üzüyor ve o anın tadını çıkaramıyorum,ailemde bunu paylaşacak kimse yok,4 kardeşiz 3ü evli en küçük benim birbirinden tatlı 6 yigenim var.kimilerine göre hayatım kusursuz her istedigim yerine geliyor,bi dedigim iki edilmiyor.........ama ben öle düşünmüyorum bi insanın en azından bişileri paylaşacagı birileri olsa gerek abi abla kardeş hepsine anlatsam beni dikkatle dinlerler ama sonra neden böle diyosun hayatın cok güzel derler daha sonra anneme söler oda babama sonra gelir benle neden öle dedin öleydi böleydi konuşur...Bazı günler o kadar bunalıyorum ki alıp başımı gidesim geliyor hayat canıma tak etti çok bunalıyorum(intaharı bile düşünüyorum.intahar etsem nolur kim üzülür diye düşünüyorum))) acaba bunun nedeni nedir.....böle hayata tos pembe baktırcak bile ilaç varmıdır merak ediyorum....şuana kadarda bu sebeblerden dolayı dokt