Öncelikle merhabalar, benim küçüklükten beri çekingenliğim vardı fakat 2011 yılı halamın ölümünden sonra bu çekingenlik sosyal fobi şeklinde ilerledi, aşırı terleme, yüz kızarması, telefonla konuşamama gibi belirtiler ile sosyal fobiyim ayrıca küçüklükten beri nasıl desem şöyle bir yolda iki renk kaldırım var ben maviye basıp gidiyorum kırmızı renge basmayacağım gibiydi fakat 2011 yılından itibaren sıklıkla korkuyla olmaya başladı, örneğin yine yolda iki renk kaldırım var mavi ve kırmızı ben maviye basıyorum ve içimden diyorum ki kırmızıya basarsan o gün ölürsün, tek bununla kalmadı mesela eve fatura geliyor son ödeme tarihi şu tarih hemen o tarihte öleceğim hissi geliyor aklıma, nerede bir sayı görsem hep o yaşta öleceğim gibi geliyor ama ilginç tarafı bu sayı hep değişiyor yani bir gün şu sayı yarın öbür sayı gibi oluyor ayrıca akşam ezanı saati dualar kabul olur derler ya bir de cuma günleri kabul olur derler ya o zaman aklıma kötü bir olay bir düşünce gelse olacak gibi geliyor, işin en kötü tarafı içime doğdu mu acaba olacak mı bu düşüncesi ayrıca şehir dışına çıktık memlekete geri dönerken arabaya binerken bir düşünce geliyor acaba bu son gelişim mi diye düşünüyorum ve öyle olmasın diye arabadan inip tekrar biniyorum ayrıca hani Allah'ın hakkı 3 derler ya bir şeyi 3 kere yapmaya çalışıyorum ayrıca mezarlık veya cami gibi yerlerden geçerken aklıma kötü bir şey gelirse ya da dua ederken kötü düşünürsem kabul olur diye beynimi resmen yiyorum, ben lise 3. sınıfa gidiyordum fakat YGS'ye çalışmak için son sene açık liseye geçtim ve aşırı tembel oldum gece saat 5'lere kadar oturup öğlen 2-3 gibi kalkıyorum, gece uyumak istiyorum ama uykudan korkuyorum uykuya dalmaktan korkuyorum, aşırı asosyal biri oluverdim, şu yaşıma kadar kız arkadaşım olmadı, hiç olmazsa okula giderken yine az da olsa sosyaldim 10 tane arkadaşım vardı ama sınıfta gözler bana çevrilince hemen yüzüm kızarır mahcup olurdum hep, açık liseye geçince arkadaş sayım neredeyse 1-2 oldu onlarla bile haftada en fazla 2 kere buluşup geziyorum, bir de bazen kendimi aşırı yalnız hissediyorum yaşıtlarım geziyor eğleniyor ben bu verimli yıllarımda bunlarla boğuşup duruyorum diye bazen üzülüp ağlıyorum bile, nerede bir hastalık görsem belirtisine bakarım birazı bende var kesin buyum diye içimi yerim mesela geçen şizofreni belirtilerine baktım birazı vardı ellerim buz gibi oldu Allah korusun çok korktum, çok takıntılıyım, hayal kurmayı çok seviyorum müzik dinlerken veya motorla gezerken günün 2 saatini hayal kurarak geçirirdim, hani belki tuhaf olur ama bu çamaşır makinesi, davlumbaz, saç kurutma makinesi sesleri içimi uyuşturuyor uykum geliyor resmen bunun sebebi anne karnındaki seslerle aynı olması galiba, acaba kendi cinsime mi ilgi duyuyorum diye düşünüp kendimi affetmem diye sürekli kızıyorum, ben bunlardan artık çok sıkıldım tedavi olmak istiyorum, devlet hastanesine gittim 5-10 dk konuştu Selectra ve Tronko-Buskas verdi 1 yıl boyunca ayda 1 kere gel dedi, hapları aldım kullandım 2. gününde yan etki yaptı galiba bu sefer geç yatmayıp gece 11'de yattım fakat kabus gördüm boşlukta boğuluyordum sanki her yerim ter içinde uyandım saat 1:30 gibiydi uyandığımda işte, ondan sonra sabah olana kadar yatamadım şuan hala yatamıyorum uykudan korkuyorum ben galiba genel olarak ölümden korkuyorum, sürekli kelimeyi şehadet getiririm, besmele çekerim dua ederim imanlı biriyim de ayırca bütün bunlara rağmen Allah'a hiç sitem bile etmedim ama artık iyileşmek istiyorum, benim hastalıklarım tam olarak hepsi bu, sizce bunlar nelerdir, psikiyatri ve psikolog arasındaki fark ne, ben özel olarak psikiyatrilere gitsem 1 yıl gibi sürede bu sıkıntılar biter mi, hem ilaç hem terapi hem konuşma ne varsa yapılsa bunlar biter mi? Allah rızası için cevaplayın, lütfen çok kötüyüm, iyi günler.