Merhaba... 36 yaşındayım. İlk evliliğimden 6 yaşında biir kızım var. Kızımın babasıyla kızım henüz 1 yaşında iken aldatma sonucu ayrıldım.o dönemi sağlıklı geçirmek için gittiğim psikiyatr bana değişiklikten korktugumu söylemişti. çok okuyan bir insanım, bunun eşimle aramda kültürel fark yarattığını anlatmıştı. Birkaç yıl sonra da fakülte yıllarından tanıdığım biriyle evlendim. Eşim bana ve kızıma karşı mükemmelden de öte iyi davranıyor. Ama ben bu evlilik için yaşadığım şehri, işimi yani herşeyi değiştirdim. Şuan çalışmıyorum. kendimi tamam işte burasıdır yaşayacagın yer diye biryere ait hissedemiyorum. hep yine birşey olursa kızımı korurum güdüsü var. kendime bu şehirde yeni dostluklar da kurmak isteemiyorum, insan ilişkileri nedense yoruyor beni...Kızıma aşırı düşkünüm. belki de bilinçaltımda ona yanlış bir baba seçmiş olmamın üzüntüsü var. kızımın babası hiç arayıp sormasa da şuan ki eşimle kızımın ilişkisi mükemmel, kızım zaten evlendiğimizde küçüktü, ona baba diyor. kendi babasından da bahsediyorum