Ben 23 yaşındayım.5-6aydır kendimde farkettiğim çevremden de çok sık eleştiri almaya başladığım bir konu var ki o da artık çok kırıcı ve kaba konuşmaya başladığım. Özellikle ailemdeki bireylere karşı çok sert tepkiler vermeye başladım. Hiçbir şeye tahammülüm yok ve her davranış benim terslenmeme kırıcı konuşmama neden oluyor. Sonradan çok pişman oluyorum ama olan olmuş oluyor artık. Kendimi sürekli yetersiz görüyorum. Bomboş duran yapması gerekenleri bile yapmayan bir insan gibi. Bu durum beni daha da sinirlendiriyor ve sinir küpü gibi dolaşıyorum etrafta. Ayrıca hiç âdetim olmadığı halde aşırı ve boş konuşmaya başladım. Gerçekten kendime anlam veremiyorum. Ayrıca aşırı mutsuzum. Düşünüyorum çok şükür mutsuz olacak bir şey yok her şey yerli yerinde diyorum ama ruhen eksik bir şeyler varmış da dolduramadığım için mutsuzmuşum gibi geliyor. Ama denediğim hiçbir şey beni mutlu etmiyor. Hala ergenlikte miyim? Kimlik bunalımı mı yaşıyorum? Bir psikoloğa görünmem gerekiyor sanırım ama en azından fikirlerinizi paylaşırsanız çok mutlu olurum 😕)