Merhaba, çalışan bir anneyim, iki çocuğum var, küçük kızım iki yaşına girmek üzre, her sabah işe giderken ona güzelce anlatıp çıkıyorum, beni yolluyor, ağlamıyor, pek umursamıyor yani iş dönüşü geldiğimde asla bana bakmıyor, kıyametleri koparıyor, bakıcısının omzuna yatıyor, benim yüzüme bile bakmıyor, onun gitmesine izin vermiyor, kapıyı tutuyor, kahroluyorum, bana hiç öyle yapmıyor, ben onu çok özlemiş oluyorum ama ağlaya ağlaya bakıcısı gidince artık bana bakmaya başlıyor, o kadar ilgilenmeye çalışıyorum, çocuklarımla bir sürü oyunlar oynuyoruz ama kızım beni tercih etmiyor, çok üzülüyorum, her gün bunu yaşamak beni yıpratıyor artık, nedir bu böyle, neden böyle yapıyor? Gerçekten her haliyle bakıcısını benden çok seviyor gibi, teşekkürler.)
Merhabalar, bazı çalışan annelerin yaşadığı bir durum bu. Bu yaşta çocuklar annelerine veya kendisiyle düzenli olarak ilgilenen, ihtiyaçlarını karşılayan kişilere bağlanırlar. Yaşı çok küçük olduğu için sizin her gün işe gitmenizi doğru şekilde algılayamıyor. Küsme, ilgilenmeme gibi tepkiler veriyor. Bu durumda bir çocuk psikoloğundan ayrıntılı bir danışmanlık almanızı öneririm. Kolaylıklar dilerim.