Merhaba hocam, bundan 4 sene önce başlayan bir süreçten beri konuşma sıkıntısı çekiyor, kendimi sürekli kasıyorum ve bunun psikolojik olduğunu düşünüyorum. 4 sene önce 20lik dişler sebebi ile üst çenem alt çenemden önde gidiyordu ve bu beni rahatsız ettiğinden aynaya bakarken alt ve üst çenemi sabitliyordum kendimi kasarak, sonra kendimi kasma olayım bir alışkanlığa dönüştü, her zaman dudaklarını sıkan dilini rahat bırakamayan, yanaklarda gerginlik hisseden ve zamanla tüm vücudunu sürekli sıkan biri oldum, nefes bile alamıyorum düzgün kendimi sıkmaktan, kendimi hem fiziki hem psikolojik olarak hep bitkin tükenmiş hissediyorum, kendimi rahat tutamadığımdan dolayı konuşurken sanki çok zor bir iş yapıyormuşum gibi zorlanıyorum, sesleri çıkartmaya çalışırken beynimde dudağımı dilimi dişimi nefesimi hepsini hissediyorum ve beynim resmen onları kastırıyor bana ve kendimi kastığımdan rahatça konuşamıyorum, tamamen vücudumu rahatlatmaya çalışıyorum ama beynim böyle bir şeyden rahatsız olduğumu bildiğinden ve bunu çok önemsediğimden kafamdan çıkmasına izin vermiyor yani düşüncelerim yüzünden kendimi kasıp sıkıyorum sürekli, bu durum beni rahatsız ediyor, konuşmamı bozuyor, ne yapmamı önerirsiniz?
İyi günler ve iyi çalışmalar.)
Bedensel olarak dikkatinizi olumsuz bir gorüntü algısından kurtaramadığınızda bir sure sonra bu durumu değiştirme kaygısı beden algı bozukluğu ile takıntı halini alabilir. Bütün vücudun gerildiği, kasıldığı durum artık bir kaygı bozukluğu haline geldiği için, travmatize edinilen bu durumun duyarsızlaştırılması ve olumsuz hislerin yeniden işlenmesi gerekir. Bu konuda EMDR terapisi ile olumlu sonuç alabileceğinizi düşünüyorum.