Sorunum ilk olarak üniversite sınavına gireceğim yıl başladı.Yüksek stres nedeniyle durduk yere kalp atışım hızlanıyordu.Zaman ilerledikçe panik atak olmaya başladım.Aşırı hızlanan kalp atışı ve panik atak dolayısıyla vücut ısım artmaya ve yüksek oranda terlemeye başladım,bu kötü bir koku yaymama neden oldu ve insanların çok pis koktu yada çok kötü koktu gibi sözleriyle karşılaşmam pek uzun sürmedi.Koku büyük ihtimalle direk benden gelmiyor ortama yayılıyordu.Bu nedenle hiçbir zaman direk suratıma leş gibi koktun denmedi fakat bu kokunun benden geldiğini bildiğim için toplum arasında çok huzursuz olmaya başladım,zaten sınav stresi nedeniyle rahatsızdım buda eklenince etki 2 katına çıktı.BU problem toplumla olan ileşimi mi çok kötü etkiliyor ve beni insanların olduğu ortamdan ayrılmama ve tek dolaşmama neden oldu.Her gittiğim yerde çok kötü koktu gibi cümleler duymak günden güne beni sindirdi.Okul ve sınav bitene kadar dişimi sıktım dayandım.Fakat bu sorun nedeniyle toplum arasına karışmaktan korkuyordum bunu aileme belli etmesem  de kendimi eve kapatmak istiyor ve dışarı çıkmak istemiyordum.Bu nedenle üniversiteyi kazanmama rağmen daha iyi bir yer istiyorum diyip 1 sene evde çalışma kararı aldım.Babam sadece evde çalışmakla olmaz diyip beni dershaneye yazdırdı tabi aynı olaylar yeni yaşandı.Buna daha fazla dayanamadığım için hiç kimse farkettirmeden 3 kere intihar girişiminde bulundum.Olaylar üstümde çok ağır bir etki bırakmıştı hiç düşünmeden fare zehri alıp ıssız bir yere gidip gözümü kırpmadan içtim.Tabi sonuç fare zehrinin etki etmemesiydi.Sonraki 2 denememde gece 3 gibi kimseler uyanık değilkin yakındaki bir inşaatın 8. katından atlamak oldu ama korkmuştum tüm olanlara rağmen yine yaşamak istiyordum.Sonunda üniversitedeyim ve sorunum hala devam ediyor.Artık çok kötü koktu denmese bile insanların fısıldaşmalarını beynim o kelimelere dönüştürüyor sürekli gergin durumdayım.Korkudan sosyalleşemiyorum ve bu beni yeniden intihara meyillendiriyor.Eğer sorunumun kaynağı psikolojik ise lütfen yardımcı olun.