5 yıllık evliyiz, bebeğimiz oluğundan beri, 2,5 yıldır eşimle değil bebeğimle yatıyorum, nedeni, geceleri üstü açık kalması, üşümesin, uyandığında yanında annesi hissetsin diye. Bir yandan eşimle ayrı kalmak, ayrı yataklarda yatmak durumunda kaldım, son zamanlarda sevgimizin azaldığını da hissediyorum, önceki gibi değiliz yani, ayrı yatmanın etkisi mi, yoksa yılların verdiği aşkın mototonluğa dönüşmesi midir bilmiyorum, bu arada biz 2 çocuk kaybettik, zor günler geçirdik, bu yüzden kıyamıyoruz çocuğumuza, çok sevdiğimizden bu durumu, yani ayrı yatmayı kabullendik karşılıklı, ilk bebeğimi düşükle, 2.sini de yine doğumdan 10 gün sonra, hiç kucağıma alamadan, kefeniyle kucağıma alarak kaybettim, bu durumda 3., yani şimdiki tek çocuğuma deli gibi bağlandım, ne tavsiye edersiniz?)
Aslında sorunun sizde farkındasınız. Sorunu çözecek kişilerde siz ve eşiniz. Eski hayatınıza geri dönmek için bebeğinizle odalarınızı ayırmalı, bebeğinize de bu kadar bağımlı olma yükü bindirmemelisiniz. Hem bebeğin hemde sizin yaşamınız çok değerli. Kendinize de vakit ayırın. Birlikte bebeğiniz olmadan da birşeyler planlayabilin. Ayrı yatmanız bebeğinizin ve sizin için en iyisidir.